Małe dziecko na wizycie w poradni psychologicznej

Kiedy należy rozważyć wizytę u psychologa dziecięcego.

W każdym wieku dziecka mogą pojawić się pewne objawy, które zaobserwowane przez czujnych rodziców mogą stanowić podstawy do wizyty w poradni psychologii dziecięcej.
Bywa również, że pierwsze sygnały płyną od osób z zewnątrz np. opiekunów dziecka ze żłobka, przedszkola czy szkoły, którzy obserwują dziecko podczas codziennych aktywności w grupie rówieśniczej oraz dysponują fachową wiedzą pedagogiczną i doświadczeniem.
Warto wsłuchać się w te informacje i rozważyć konsultacje z psychologiem dziecięcym.

Zauważając pojawiające się problemy lub trudności dziecka wielu rodziców zastanawia od jakiego wieku można skorzystać z pomocy psychologa dziecięcego.

Psycholog dziecięcy udziela pomocy i wsparcia osobom w różnym wieku, tj.

• niemowlętom
• dzieciom przedszkolnym
• dzieciom szkolnym
• nastolatkom

Czy do psychologa można iść z niemowlakiem? Oczywiście!

Maluszek w wieku niemowlęcym może mieć różne trudności rozwojowe i potrzebować małego wsparcia, żeby w przyszłości rozwój dziecka był harmonijny.

Na jakie sygnały powinni być wyczulenie rodzice niemowlaka:

• nadwrażliwość na bodźcie zapachowe, smakowe, dotykowe, słuchowe i ruchowe
• mała wrażliwość na bodźcie zmysłowe i potrzeba silnych doznań, wrażeń
• nadmierna pobudzenie, rozdrażnienie
• trudności w skupieniu uwagi na czynności, np. zabawie
• problemy ze snem
• rozdrażnienie i nerwowość podczas karmienia

Objawy, skłaniające do skorzystania z fachowej pomocy nie zawsze są bardzo wyraźne, ale zawsze powinny skłaniać do bacznego obserwowania maleństwa i w razie jakichkolwiek niepewności lub niepokoju powinny być konsultowane ze specjalistą.
Wczesna pomoc w rozwoju może przełożyć się na ograniczenie lub wyeliminowanie trudności, które często nasilają się w okresie przedszkolnym lub szkolnym.

Kiedy warto rozważyć wizytę u psychologa z dzieckiem w wieku przedszkolnym?

W przypadku przedszkolaka często bodźcem do szukania pomocy psychologicznej są sygnały, które rodzic otrzymuje od niani lub przedszkolanki, czyli osób które obserwują dziecko podczas zabaw z innymi dziećmi lub w sytuacjach problematycznych dla dziecka, np. konfliktach z rówieśnikami.

Jakich sygnałów nie powinno się bagatelizować:

• wtórne moczenie nocne
• zaburzenia snu
• zaburzenia łaknienia
• napady złości
• zachowania agresywne, w tym autoagresja
• unikanie kontaktu z innymi dziećmi
• trudności w budowaniu relacji z rówieśnikami
• lęk wynikający z nagłych zmian lub odosobnienia z rodzicami
• trudności w skupieniu uwagi

Psycholog dziecięcy pomoże nam określić czy nasz niepokój jest uzasadniony czy nie.

Jeśli będzie potrzeba może zaproponować spotkania, na których uważniej przyjrzy się sytuacji i w razie potrzeby przedstawi propozycje wsparcia i pracy z dzieckiem.

Pamiętajmy, że bez odpowiedniego wsparcia niepożądane zachowania i problemy mogą się utrwalić lub wzmocnić na kolejnych etapach dorastania dziecka, m. in. w szkole podstawowej.